Podobnie jak wyraz twarzy czy mimika odzwierciedlają usposobienie człowieka, tak i sposób urządzenia ogrodu świadczy o charakterze jego właściciela. Zwarte, proste formy mogą wyrażać zamiłowanie do porządku. Są ogrody jakby zamknięte, co wobec mało ujmującego otoczenia — np. na obszarze przemysłowym — wydaje się konieczne.
Żywopłot niekoniecznie musi być elementem odgradzającym. Małe ogrody i działki wcale nie muszą mieć własnego żywopłotu. Na ogół dobre wrażenie robi połączenie kilku ogródków w jedną całość, co sprawia, że poszczególne małe obszary stają się elementami przestrzennego kształtowania terenu. Jeśli jednak nasza parcela znajduje się na otwartej przestrzeni i jest narażona na silne wiatry, to żywopłot jest niezbędny, gdyż chroni uprawy przed wiatrami i stwarza roślinom korzystniejsze warunki. Jeśli na takim terenie znajduje się kilka ogrodów, warto założyć wspólny pas wiatrochronny. Powstaje wówczas tzw. żywopłot krajobrazowy, który stanowi element przestrzennego zagospodarowania terenu.
Żywopłot krajobrazowy. W ścisłym znaczeniu żywopłot krajobrazowy to taki, który tworzą rośliny typowe dla danej okolicy. W wyborze roślin na ów żywopłot należy się kierować składem gatunkowym naturalnych zbiorowisk roślinnych lasów i zarośli występujących na danym terenie. W typowej osłonie przeciwwietrznej drzewa i krzewy’ powinny być różnej wysokości i luźno rozmieszczone w pasie, tak aby powietrze mogło przez nie swobodnie przepływać (tzw. grzebienie lub filtry). W ten sposób ogranicza się prędkość wiatru i zapobiega tworzeniu się wirów, które powstają przy wysokich i gęstych żywopłotach od strony zawietrznej. W takim żywopłocie cięcie drzew i krzewów ogranicza się do usuwania suchych i uszkodzonych gałęzi i cięcia odmładzającego.
Żywopłot ogrodowy. Inne zasady obowiązują przy zakładaniu i prowadzeniu żywopłotu ogrodowego. Ponieważ większość ogrodów’ znajduje się na terenach zabudowanych, osłona przed niedyskretnymi spojrzeniami ma większe znaczenie niż osłona przed wiatrem. Ponadto żywopłot chroni przed hałasem, kurzem i spalinami, co jest szczególnie istotne w dużych miastach lub przy ruchliwej szosie. Najlepiej spełnia to zadanie żywopłot wysokości 1,8—2 m, silnie cięty, gdyż zajmuje mniej miejsca niż swobodnie rosnący, jest dostatecznie gęsty, a niewiele zacienia inne rośliny i może być odpowiednio formowany. Wyższe żywopłoty są trudne w pielęgnacji i dają zbyt dużo cienia. Zazwyczaj żywopłoty wyższe niż dwumetrowe utrzymuje się tylko w starych, zabytkowych ogrodach.
Znaczenie żywopłotu
