Zakładanie żywopłotu kwitnącego
Ze względu na duże rozmiary swobodnego żywopłotu kwitnącego (1,5—2,5 m szerokości) krzewy sadzi się w jednym rzędzie. Jedynie na skarpach i lam, gdzie jest dużo miejsca, żywopłot może być wielorzędowy. Przeciętna odległość między krzewami powinna wynosić 1,0—1,2 m. Większe krzewy (świdośliwa, złotokap, jabłoń ozdobna i ałycza), które osiągają wysokość i szerokość do 4 m, wymagają więcej miejsca. Można je sadzić między niskimi krzewami, np. tawułą czy złotlinem japońskim. Odległość żywopłotu od granicy parceli zależy od wysokości posadzonych krzewów. Można korzystać ze znanej reguły: szerokość wolno stojącego krzew u odpowiada jego wysokości, a odległość od granicy równa jest połowie jego wysokości. Dla silnie rosnących krzewów, jak budleja, forsycja i jaśminowiec, oraz dla drzew o-zdobnych wystarczy 1,5 m. Jeśli sąsiad wyrazi zgodę, to żywopłot można sadzić bezpośrednio na granicy parceli. Prawo wirtemberskie zezwala na sadzenie krzewów bezpośrednio na granicy, jeśli ich wysokość nie przekracza 1,5 m. Trzeba podkreślić, że w poszczególnych regionach administracyjnych przepisy w tym zakresie są różne.
