Samodzielnie wykonany basen kąpielowy.
Aby sprawić dzieciom wielką frajdę, na pewno warto poświęcić na budowę małego basenu którąś wolną sobotę. Tym bardziej, że nie są do tego potrzebne żadne specjalne materiały – wystarczy kilka desek i kawałek folii do wykładania stawów.
Z desek, które w miarę możliwości powinny być przycięte na szerokość 40 do 50 cm, zbudujemy ramę. Jej połączenia stabilizują kawałki kantówki, umieszczone w narożnikach. Aby konstrukcja wytrzymała ciśnienie wody i napór baraszkujących dzieci, na górnych i dolnych krawędziach wokół ramy osadzamy od zewnątrz dodatkowy „pierścień” z wytrzymałych listew.
Z miejsca, na którym zamierzamy ustawić basen, usuwamy kamienie, korzenie i wszelkie twarde lub ostre przedmioty. Ustawiamy następnie ramy i wykładamy je folią. Powinna być ona wymierzona z naddatkiem, tak aby łatwo było przełożyć ją wokół krawędzi basenu i przymocować od zewnątrz listwami.
Teraz można już wpuszczać wodę – dla dzieci jest to najbardziej emocjonujący moment całej operacji.
Zabawy w odkrywanie praw natury
Staw w ogrodzie nie został pomyślany jako miejsce do kąpieli. Stwarza on jednak mnóstwo możliwości zabawy – od puszczania statków po obserwowanie zwierząt żyjących w wodzie. Dzieci mogą przyglądać się w nim poruszającym się prawie niedostrzegalnie ślimakom, pająkom wodnym, szybkim żuczkom wodnym czy pływakom. Szybko staną się ekspertami w dziedzinie fauny i flory wodnej. Ogród warzywny również czerpie korzyści z bliskiego sąsiedztwa wody. Obserwując choć raz, z jakim zaangażowaniem dzieci podlewają grządki, możemy mieć nadzieję, że połknęły bakcyl ogrodnictwa. Szybko przekonają się, że najlepiej smakują własnoręcznie podlewane marchewki i truskawki.
Wykorzystanie resztek. Z kilku desek i resztki folii do wykładania stawów można wykonać mały basen kąpielowy dla dzieci.
Wąż ogrodowy jako zbiornik ciepłej wody. W zdjętym z wózka i ułożonym na ciepłym piasku wężu woda nagrzewa się bardzo szybko.
Ścinanie drzewa
Podczas ścinania drzew trzeba zapewnić ich upadek w ściśle określonym kierunku. Chronimy w ten sposób zdrowie lub życie ścinającego, a także ewentualne uprawy rosnące w pobliżu drzewa. Upadek ściętego drzewa w żądanym kierunku możemy zapewnić nie tylko poprzez właściwe ścinanie pnia, ale także za pomocą długiej liny zaczepionej o wierzchołek, o długości większej niż wysokość drzewa. Trzeba też zapewnić wywarcie określonej siły poprzez ciągnięcie jej przez ludzi, pojazdy lub też mechanizmy napinające.