Praca w ogrodzie nie może się ograniczać do przekopywania grządek, siewu i sadzenia, nawożenia rozwijających się roślin oraz zbierania plonu. Czynności te są konieczne, ale z pewnością nie wystarczają. Ogród jako przestrzeń użytkowa i życiowa, jako miejsce spędzania wolnego czasu i wypoczynku, jako ważne źródło produktów dla kuchni i domu wymaga nieustannie świeżego spojrzenia, odmiennego ujęcia i twórczego kształtowania. Nie zawsze jest to łatwe na początku, dużo czasu wymaga uczenie się i obserwowanie. Każdy rok przebiega inaczej trzeba wypróbować nowe odmiany warzyw, nowo założony sad wymaga szczególnej troski, kwiaty pochodzące z innych kontynentów potrzebują czasu na zadomowienie się na naszym terenie. Do tego, by sprostać wymaganiom sztuki ogrodniczej nie wystarcza sama wiedza fachowa, niezbędne jest także poczucie piękna i harmonii w przyrodzie. Praca w ogrodzie przydomowym wymaga podporządkowania różnorodnych prac pielęgnacyjnych w uprawach pod osłonami i w gruncie jednej nadrzędnej koncepcji, wymaga też doboru właściwych środków pomocniczych. Uwzględnić trzeba takie czynniki, jak wpływ otaczającego środowiska, średnia suma opadów rocznych, wysokość nad poziomem morza, natężenie światła, rodzaj gleby, położenie w danej miejscowości — i wiele innych.
Osobiste upodobania miłośnika sztuki ogrodniczej wymagają nie tylko poświęcenia wielu godzin na pracę w ogrodzie, ale również rozumienia procesów życiowych przebiegających w przyrodzie. By je zrozumieć, trzeba nieustannie pogłębiać znajomość podstaw biologii, botaniki, ekologii, historii ogrodnictwa oraz znać pochodzenie wielu roślin, zwłaszcza tych z basenu Morza Śródziemnego. Uzmysłowimy sobie wówczas, że bardzo dużo znanych nam roślin, jak cebula czy róża, jest ściśle związanych z dziejami ludzkości i że ogród był często miejscem, w którym rozgrywały się i rozstrzygały ważne sprawy
