Jednostki wykonawstwa budowlanego zużywające węgiel i koks jako paliwa na cele energetyczne (sprzęt) lub opałowe, gromadzą w miarę zaleceń władz nadrzędnych względnie w miarę realizacji programu odbudowy zapasów na okres robót zimowych, większe ilości paliw stałych. Podyktowane to jest wzrostem zużycia paliw w tym okresie i koniecznością wykorzystania środków transportu PKP przed jesienno-zimowym szczytem przewozów. Przechowywanie większych ilości paliw na dłuższe okresy wymaga racjonalnego urządzenia składowisk na bazach, z góry do tego celu przeznaczonych. Urządzenie składowiska ma na celu: a) zapobieżenie samowoli i kradzieży, b) uniknięcie wgniecenia węgla w miękkie podłoże oraz samozapalenia i wynikłych z tego strat. Opis niniejszy dotyczy sposobu składowania paliw stałych w zwałach (pryzmach) pod gołym niebem, jako najbardziej stosowanego.: na placach budów i bazach jednostek wykonawstwa budowlanego. Inne, mniej stosowane lub zupełnie nie stosowane w budownictwie sposoby magazynowania paliw stałych (w zwałach pod dachem, w zbiornikach i pomieszczeniach zamkniętych), są określone w Polskiej Normie. Na składowiskach, gdzie magazynowane są paliwa stałe na okresy krótsze; niż 7 dni, oraz w mniejszych ilościach, powinny być przestrzegane co najmniej następujące zasadnicze warunki składowania: a) plac przeznaczony pod składowisko węgla powinien być oczyszczony, wyrównany, utwardzony (uwałowany) i ogrodzony, b) na składowisku należy zwałować paliwo w ściśle określonych miejscach, w regularnych pryzmach, segregując oddzielne sortymenty, c) drogi dojazdowe powinny umożliwiać dojazd do każdej pryzmy, d) paliwa powinny być osłonięte od wiatru, e) należy zagwarantować łatwe i. sprawne wydawanie i przyjmowanie paliw (wyładunek, załadunek i łatwość przemierzania zapasu), f) załadowywanie i rozładowywanie paliw powinno odbywać się w sposób uniemożliwiający kruszenie brył paliwa. Przy magazynowaniu należy pamiętać o podziale węgla na sortymenty według Polskiej Normy.
