Idealne dla majsterkowiczów: hydraulika z tworzyw sztucznych nie wymaga lutowania, spawania czy gwintowania.
Jakże często podczas adaptacji strychu, modernizacji łazienki lub budowy sauny stajemy przed problemem przebudowy instalacji wodno-kanalizacyjnych. W takich sytuacjach można obecnie użyć nowoczesnych instalacji z tworzyw sztucznych.
Fachowcy nazywają rury z tworzywa sztucznego czwartą generacją instalacji wodno-kanalizacyjnych, ponieważ rury z oplecionego polietylenu (VPE) dobrze wytrzymują ciśnienie i gorąco, nie ulegają korozji, nie odkłada się w nich kamień, nawet przy bardzo twardej wodzie. Po epoce panowania ołowiu, stali i miedzi wydaje się, że znaleziono materiał, który nie szkodzi w najmniejszym stopniu zdrowiu. Wytwórca (Rehan, Eriangen) ograniczył się przy wprowadzaniu tego systemu do najważniejszych elementów, które wystarczają jednak do rozwiązania wszystkich problemów przy wykonywaniu instalacji podczas budowy domu lub odnawianiu. Rury produkowane są w dwóch wymiarach: o średnicy 16 mm dla niektórych punktów instalacyjnych oraz 20 mm dla większości rur. Rury te umieszczane są w pancerzu ochronnym – mogą więc być wymieniane bez problemów w razie przypadkowego uszkodzenia rury. Gniazda przyłączeniowe mogą być w dwóch różnych wersjach: z końcówką do podłączenia następnego punktu ujęcia wody lub zakończone prosto. Łączniki umożliwiające połączenie ze starą instalacją z gwintem zewnętrznym pół cala lub 3/4 cala umożliwiają także połączenia z nowoczesną armaturą podtynkową. Cena takiej instalacji jest porównywalna z ceną instalacji z rur miedzianych nieraz jest nawet nieco tańsza.
Tymi specjalnymi nożycami można odciąć precyzyjnie i lekko rurę z tworzywa sztucznego. Rury oferowane są w odcinkach lub zwojach po 25 lub 50 metrów.
Tak wygląda złączka umożliwiająca połączenie rur z tworzywa sztucznego z tradycyjną instalacją. Nakrętka złączkowa dociska mosiężny pierścień stożkowy do rury z tworzywa.
Rura z polietylenu biegnie wewnątrz pancerza elastycznego, który chroni ją i izoluje. Aby obciąć otulinę nakładamy na rurę wewnętrzną specjalną tulejkę.
Gniazdo przyłączeniowe podwójne z gwintem 1/2 cala. Bateria jest przykręcana do blaszanego wspornika. Jedna rura doprowadza wodę, druga prowadzi do następnego punktu instalacyjnego.
Niewielka ilość elementów, dwa przekroje rur i dwa specjalistyczne narzędzia wystarczą do wykonania instalacji systemu Rehan. Wszystko to można już kupić w sklepach i składach. Dzięki nim wszelkie typowe prace instalacyjne można wykonać bez większych problemów.
Metalowy wspornik służy do umocowania dwóch gniazd (dla kabiny natryskowej lub wanny). Białe, plastykowe tulejki zakładamy podczas tynkowania.Prawidłowy sposób montażu:
W wyżłobieniu w ścianie możemy umieścić kombinację dwóch rur, tak samo jak w pustej przestrzeni ścianek działowych. Wspornik przykręcamy lub przytwierdzamy kołkami tak, aby gniazda były umieszczone prawidłowo.
Tak uszczelniamy połączenia: tulejką z gwintem 1/2 możemy utrzymać gniazdo w czasie nakładania rury z tworzywa na trzpień gniazda.
Klucz nastawny będący na wyposażeniu każdego majsterkowicza wystarczy, aby uszczelnić złącze. Kawałek rury wkręcony w gniazdo pozwala na utrzymanie go podczas dokręcania kluczem nakrętki złączeniowej. Obejmy z metalu utrzymują rury z tworzywa w odpowiednim położeniu, gdy nie są ukryte pod tynkiem. Firma Rehan producent tego systemu instalacyjnego (Rauhfitt plus) dołącza dokładną instrukcję, z której można zaczerpnąć informację o właściwym, położeniu gniazd przyłączeniowych i odpowiednim przekroju rur.
Prawidłowy sposób montażu:
